Moscow en de eerste dagen trein

Precies een week geleden begon het grote avontuur. Laatste knuffel van iedereen die is meegekomen naar Schiphol en gaan!
Via Tallinn vliegen we naar Moscow, waar we ruim twee dagen de stad mogen verkennen voor we met de trein richting China vertrekken.
Aangekomen op het vliegveld worden we ontvangen door Dimitri. Of we even willen wachten want er komen nog twee mensen met ons mee die rechtstreeks vanuit A'dam vliegen. De twee andere blijken twee zusjes. Eentje is/was (ze heeft haar baan opgezegd om te gaan reizen) een collega van Nathalie's vriendinnen groepje en had op werk al gehoord over een vriendin die ook de Trans Baikal Express ging doen.. Bizar! Zit je dus ineens samen in Moscow in een home-stay. Kleine wereld.

De home-stay is niet meer dan een huis van een local die je onderdak en ontbijt aanbied. We hebben hier bewust voor gekozen om zo de mensen en cultuur wat beter te leren kennen en de kosten te drukken.
Onze gastheer heet Vladimir. Aardige vent en spreek, zoals bijna alle Russen die we tegenkomen, geen woord Engels. Top!
Het huis is op geen manier aangepast voor onze komst en kan je dan ook het beste omschrijven als die van je opa/oma. Klein, knus en gezellig en overal prulletjes. Wij slapen in de slaapkamer, de zusjes in de woonkamer en Vladimir zal wel een tweede huisje hebben of zo? Niet dus, want als we gaan slapen zien we hem een slaapplek op de keukenvloer voor zichzelf klaarmaken. Even voel ik mij daar schuldig over, maar al snel verdwijnt dat gevoel, hij heeft er immers zelf voor gekozen en zal het geld in ruil voor de slaapplek graag in ontvangst nemen denk ik zo. De meegenomen jenever en corenwijn trouwens ook ;-)

De volgende morgen vertrekken we vroeg om de stad te verkennen. Ons "huis" ligt vlak bij het park van de overwinning, dus eerst even een rondje maken.
Verplaatsen door Moscow doe je, net als in alle grote wereldsteden, met de metro. De stations of haltes zijn stuk voor stuk prachtig gedecoreerd en hele tours worden aangeboden.
Eerste stop is het rode plein en het Kremlin. Gaaf om een keer in het echt te zien, alleen vanwege een aankomend groot event bijna volledig volgebouwd met stijgers, tribunes en zandbak. Aan het eind van het plein staat de St. Basil kathedraal. Kleiner dan gedacht eigenlijk, maar zeker zo mooi als op de welbekende plaatjes. De rest van de dag brengen we door met het bezoeken van kerkjes en andere toeristische plekken. Ook de tweede dag wandelen we veel en werken we de lijst met to do's af. Moscow is groot (16 miljoen inwoners!), maar we hebben het idee dat we in twee dagen het meesten wel gezien hebben. Op naar de trein dus!

In de avond verzamelen we op het station waar nog vier andere, iets oudere Nederlanders, zich bij ons voegen. De paspoorten worden gecheckt, coupé's worden toegewezen en off we go!

De coupé's zijn klein, een stuk kleiner dan verwacht eigenlijk en het duurt dan ook even voor we de puzzel kloppend hebben en onze spullen zo hebben opgeborgen dat we überhaupt nog kunnen zitten. Maar het lukt en na een paar dagen weet je eigenlijk niet beter.
Onze overige reizigers (je zit/slaapt met z'n vieren in een coupé) zijn Russisch en spreken zoals verwacht geen woord Engels. Mooie uitdaging dus, maar al snel blijkt dat ze, zoals de meeste Russen, erg op zichzelf zijn en weinig moeite willen doen om een gesprek aan te gaan. Lekker rustig zullen we maar zeggen ;-)

Het leven in de trein is even wennen maar al snel routine. Je hebt om de zoveel uur een stop waar je even naar buiten kan om frisse lucht te happen en hier word dankbaar gebruik van gemaakt! Let goed op de time-tabel in de gang wanneer en hoe lang de stop is want de trein rijd zonder fluitje weer weg.
Het uitzicht is de eerste dagen nog niet erg boeiend maar er word gezegd dat dat richting Mongolië zeker zal veranderen!
We maken al snel vrienden met Valéry, de man van het restaurant en maken een deal om onze meegenomen flessen vodka te koelen zodat we s'avonds niet de hoofdprijs betalen. Eten en drinken in de trein is namelijk niet goedkoop.
Omdat je door verschillende tijdzones reist en je na een paar dagen al 7 uur tijdsverschil met NL hebt, word het allemaal wat vager. Je probeert de lokale tijd aan te houden, maar op je horloge houd je Moscow tijd aan, omdat de stops en het leven in de trein volgens die tijd word aangegeven terwijl je telefoon weer een andere tijd aangeeft. Erg verwarrend allemaal maar ook wel weer een leuke uitdaging ;-)

Na vier dagen in de trein komen we aan bij onze eerste echte stop, Irkutsk.
We zullen hier later nog een dag blijven maar voor nu alleen de opstap naar Listvianka en het Baikalmeer.
Wederom in een home-stay en bij aankomst een welkome 30 graden en windstil. De dag gebruiken we om het dorpje te verkennen en lekker te wandelen, de berg (728 m) die in de winter voor skieën word gebruikt kan beklommen worden maar wij pakken lekker de stoeltjeslift ;-)
Het meer zelf is prachtig! Groot en diep, met 1,6 km het diepste meer ter wereld en groeit nog ieder jaar. Met 12 graden niet bepaald warm, maar volgens de legende blijf je 1 jaar langer leven wanneer je een vinger, 10 jaar wanneer je je handen en tot wel 25 jaar wanneer je volledig het water gaat. Naat en ik schijnen allebei 10 jaar ouder te worden